Vandaag loop ik de NS wandeling van Abcoude naar Weesp, langs de rivieren Gein en Vecht. Bij deze route staat de opmerking dat deze het beste op een doordeweekse dag gelopen kan worden, omdat hij veel over fietspaden gaat.
Na een behoorlijke reis naar Abcoude (ik mistte in Rotterdam al de eerste overstap door vertraging) start mijn reis. Waar ik normaal een behoorlijk stuk door de bebouwde kom begint, of over een industrieterreuin, kom ik nu snel in de natuur terecht. Een fietspad kronkelt met het water mee en daar begint de tocht. Hier en daar een woning langs het pad, verder vooral veel weiland en bomen. En hoewel ik zoals gezegd op een doordeweekse dag ben gegaan vanwege de fietspaden, is het best wel druk. Het is natuurlijk vakantie. Cabrio’s, fietsers en wandelaars vullen hier en daar zo het pad dat men niet weet aan welke kant men moet gaan lopen. Dit zal gelukkig na een tijdje veranderen.
Ik volg de weg langs het water en kom bij een molen aan. Hier ga ik linksaf, en hier lijkt de drukte op de weg te verminderen, omdat een hoop wandelaars een andere route blijken te lopen. Of ik loop verkeerd, maar volgens mijn app niet. Links van mij loopt nog steeds water, en rechts van mij heb ik weilanden. Ik heb al meerdere dieren gezien, maar meestal aan de andere kant van het water, of erop. Nu staat er een vrolijk geitje langs de kante van de weg aan een lang touw. Door dat touw kan hij van zijn hok in het veld naar net bij de weg komen. En dat doet hij dus ook. Ik geef het beest een paar aaien over zijn kop en zet hem op de foto. Ik denk tenminste dat het een hij is.
Ik ga vervolgens na enkele huizen rechts en de route vervolgt op een redelijk smalle weg, omringt door bomen. Er lopen hier en daar wat wandelaars, er zijn veel fietsers en af en toe stap ik netjes de berm in voor een auto, want dat past echt niet samen op dit weggetje. Er zijn links in de weilanden opvallend veel koeien, en een aantal ervan lijken de activiteiten op de weg te volgen en komen regelmatig dichterbij.
Nu komt de route langs een fort, maar een tegemoet komende wandelaarster informeert mij dat het dicht is. Ze verteld me dat ik daar ook niet verder kan met deze route, want door de storm is een stuk bebost gebied niet meer veilig. Ik loop een stukje door om toch het fort even te zien. Het is Fort bij Nigtevecht en het hek is inderdaad dicht. Ik maak wat foto’s en filmpjes en draai terug. Ik moet nu dus een stukje andere route bedenken, maar hoe groot dat avontuur ook lijkt hier tussen de bomen en naast het fort, mijn app doet eigenlijk al het werk.
Ik kom op een weg langs het water terecht. Een grote stijgende draaiweg biedt toegang tot een brug. Voorbij de voet van deze stijgende weg staat een lange tafel met stoelen. Misschien voor grote gezelschappen die hier even willen aansterken met een hapje. Voorbij de brug kom ik in een mooi stukje Nigtevecht met een haventje. Het leuke is dat er net wat mooie boten toegang willen tot dit water en daarom gaat er een grote brug open aan het begin van deze haven.
De tocht vervolgt via een mooie weg langs prachtige huizen die aan het water liggen. Wederom erg veel dieren. Hier en daar ga ik weer opzij voor een auto of een groep fietsers. Er is in deze regio erg veel water en de bebouwing en bebossing ligt er heel erg mooi omheen gedrapeerd. Ik zie op mijn app dat ik richting het einde van de route ga. Dit is eerste een lang stuk door een weiland, op een platgelopen graspad. Dat is ineens best pittig. Aan het begin van dit pad moest ik langs een aantal kleine houten omheiningen waar piepjonge kalfjes in rondsprongen. In Weesp kom ik eerst langs wat buitenwijken voordat ik wederom water bereik in het mooie centrum. Daar kom ik al snel bij het station.
Het was een mooi stuk lopen, al met al voor deze dag nog best heel druk. Vooral leuk zoveel dieren te zien. Ik heb ook nog nooit zoveel tegen mensen gesproken en gezwaaid volgens mij op een wandeling.