7 oktober 2023, 10:11
Arnhem,
Wolfheze,
Natuur,
40,74 km /
40-45 km
5:08:57
NS wandeling
Door drukte met mijn werk, heb ik sinds mijn vakantie in Maastricht geen lange wandeling meer kunnen maken in het weekend. Daarom heb ik vandaag vrij gehouden en een mooie wandeltocht gepland. Ik ben op tijd opgestaan, heb mijn tas ingepakt en ben vertrokken voor een prachtige wandeling van Arnhem naar Wolfheze.
Ik heb gisteren deze wandeling uitgekozen. Daarna heb ik mijn OV-chipkaart geüpgraded naar de eerste klas en er een Daluren Flex-abonnement aan gekoppeld. Zo kan ik in ieder geval comfortabel zitten voor een gereduceerd tarief. Met broodjes en water in mijn tas vertrek ik naar het station. Ik twijfel nog even of ik mijn boek meeneem, maar besluit uiteindelijk om dat niet te doen. Wanneer de trein aankomt, stap ik in en neem plaats in de eersteklas coupé. Het blijkt dat ik de hele coupé voor mezelf heb en al voordat de trein begint te rijden, betreur ik het dat ik mijn boek niet heb meegenomen. Maar ontspannen achterover leunen en uit het raam kijken blijkt al snel ook erg aangenaam te zijn. Ik heb de afgelopen weken hard gewerkt, zelfs in het weekend. Vandaag is het plan om te genieten van een vrije dag en tijdens een wandeling een soort evaluatie te maken van de afgeronde projecten en een frisse kijk te werpen op de projecten die nu op me afkomen.
In Arnhem stuurt de GPX-wandeling me eerst bijna helemaal rond het centrum. Dit is een beetje een vreemd stuk, want ik loop vooral langs brede autowegen en over kruispunten. Volgens de route begon ik terug te lopen naar het station, toen ik het bord met ‘Park Sonsbeek’ zag. Eigenlijk begint de wandeling daar pas echt, en het eerste stuk beschouw ik als een vreemde opwarming. Het park waar ik nu binnenloop, is een mooie start, en ik ben niet de enige die het park heeft opgezocht. Het begint inmiddels behaaglijk warm te worden, want eerder was het net wat fris, en begon ik me af te vragen of ik geen trui had moeten meenemen. Terwijl ik langs het water loop en de verschillende ganzen in het park zie, begin ik echt in de wandeling te komen.
Vanuit dit park steek ik een weg over en betreed een prachtig landgoed, waar ik een kasteeltje passeer waar een fotosessie gaande is. Hier is het vrij open en goed onderhouden, met ruimte voor grote grazers. Ik loop verder door een bosrijk gebied, met een aantal mooie vennen. Het feit dat dit een landgoed is, is te merken aan de aangelegde stenen bruggetjes en goed onderhouden paden. Inmiddels schijnt de zon volop, en ik zie een groepje koeien in het gras liggen, genietend van de warmte.
Na enige tijd kom ik aan bij de Airborne begraafplaats. Ik had gezien dat deze op de route lag, maar was het even vergeten. Ik bezichtig de begraafplaats en teken respectvol het gastenboek in een klein kapelletje. De begraafplaats maakt een diepe indruk op me, en dit moment wordt een pauze, een stil moment dat mijn wandeling in twee delen verdeelt.
Na de begraafplaats loop ik langzaam een gebied binnen dat me bekend voorkomt. Hoewel ik hier nog niet eerder specifiek geweest ben, doet het me denken aan mijn eerste NS-wandeling van Dieren naar Velp, die door een vergelijkbaar natuurgebied ging, namelijk de Veluwezoom. Terwijl ik door dit prachtige gebied met veel hoogteverschillen loop, realiseer ik me dat de Utrechtse Heuvelrug, de Veluwe en het Kampina-gebied misschien wel tot mijn favoriete natuurgebieden behoren die ik heb bezocht.
Na een stuk met aanzienlijke hoogteverschillen en dus enkele klimstukken, betreed ik een glooiend heide-achtig gebied. Ik herinner me dat de eerste keer dat ik in de Veluwe liep, ik dacht dat het redelijk vlak zou zijn, bedekt met paarse begroeiing, en dit is nu precies het soort landschap waar ik me momenteel in bevind. Na het oversteken van een grote snelweg via een soort stalen tunnel, loop ik weer een bos in.
De bosomgeving verandert opnieuw in heide, en ik zie op de app dat het einde van mijn tocht nadert. Omdat ik inmiddels ook langs de randen van de bebouwde kom ben gekomen, geloof ik dat er hier in de buurt een station moet zijn.
Op het station van Wolfheze heb ik geluk. Over 10 minuten vertrekt er een sprinter naar Arnhem Centraal, en daarna pas weer over een uur. Dit soort geluk overkomt me vaak na een wandeling. Op Arnhem Centraal moet ik 20 minuten wachten op de Intercity naar Vlissingen. In die tijd koop ik een tijdschrift, de Aardschok (jeugdsentiment), zodat ik iets te lezen heb in de 1e klas tijdens de terugreis. De terugweg verloopt rustig terwijl ik de Aardschok lees.
Eenmaal terug in Breda had ik plannen om uitgebreid te koken en een film te kijken, maar uiteindelijk wordt het een makkelijke opwarmmaaltijd en ga ik vroeg naar bed. In bed zet ik nog een film op, alsof ik mezelf voor de gek houd en de avond nog even zal duren. Uiteindelijk haal ik het einde van de film niet. Dit was een zeer geslaagde vrije dag, even weg van mijn beeldscherm en genieten van de zon en de natuur!