De wandeling die ik vandaag maak is een aanvulling op een eerdere tocht die ik heb gemaakt. Ik ben ooit van Bilthoven naar Utrecht gelopen, wat een rustige maar fijne omgeving was. Daar eindigde ik in Utrecht, een heel druk eindpunt. Nu loop ik van Bunnik naar Bilthoven, dus het eindpunt is het vorige startpunt. Deze route heet Beerschoten en ik volg een deel van een NS-wandeling. Ik ben benieuwd of er stukken tussen zitten die ik ga herkennen, of dat de omgeving heel vertrouwd gaat aanvoelen. Het heeft veel geregend deze week, dus ik ga uit van een “herfstige” beleving.
In Bunnik loop ik vanaf het station een stukje door het dorp naar de polder. Ik wandel hier over een mooi pad langs het water met velden om me heen. Omdat het fors heeft geregend, is het erg drassig en zijn er punten waar ik behoorlijk strategisch te werk moet gaan om niet weg te zakken in modder en water, of om niet onderuit te glijden. Na een tijd door de velden over een smal pad kom ik bij een oud gebouw of fort, met een theehuis erbij.
Na wat bosrijke gebieden zie ik in de verte kleurrijke hoge gebouwen staan die ik herken van de pagina van de NS-wandeling. Dat betekent dat ik de bebouwde kom nader. Niet veel later loop ik pal door het Universiteitscentrum van Utrecht. Een mooi contrast met de stilte hiervoor. Er zitten her en der diverse studenten, en ik denk even weemoedig terug aan die leeftijd en dat ik in Utrecht op school zat.
Als ik dit gebied verlaat, loop ik weer langzaam de natuur in. Ik ga nu op weg naar Bilthoven. Op een gegeven moment kom ik langs een mooi heuvelachtig deel en geniet van de herfst in dit bos. Naarmate ik verder richting het einde van de tocht ga, begin ik op te letten of ik de omgeving herken. Logischerwijs kom ik Bilthoven binnen aan de andere kant dan waar ik de vorige keer vertrok.
Na het passeren van een hut die me aan bos-horrorfilms doet denken, kom ik weer in de bebouwde kom en loop ik naar het station. Het was een rustige wandeling, in een mooie herfstomgeving. Het voelt een beetje als “verzamelen” omdat ik nu twee aan elkaar aansluitende wandelingen in dit gebied heb voltooid.
Na deze heerlijke rustige dag kom ik op de terugweg tijdens de reis terecht in het gedruis van de Elfde van de Elfde. Carnavalvierende mensen die duidelijk een andere dag beleven! Toch erg grappig, en ik kan rustig in de eerste klas zitten. Eenmaal thuis ben ik tevreden dat ik lekker ben weg geweest in dit frisse weer.