13 april 2024, 10:10
Castricum,
Egmond aan Zee,
Bergen aan zee,
Natuur,
Strand,
32,13 km /
30-35 km
4:47:11
Deels NS wandeling
Het belooft mooi weer te worden en ik heb zin om erop uit te gaan. Daarom heb ik gisteren een NS-wandeling uitgezocht die, met de nodige variatie, langs het strand gaat. Ik loop de route van Castricum naar Egmond aan Zee en heb al besloten om hem te verlengen door, eenmaal aangekomen in Egmond aan Zee, over het strand door te lopen naar Bergen aan Zee. Uiteindelijk blijkt het een fantastische route te zijn. En het strand blijkt zelfs niet eens het hoogtepunt te zijn.
Ik heb deze wandeling voor vandaag gekozen om de afwisseling in omgeving die het bied. De route begint bij het station in Castricum, waar het al heel snel het bos in gaat. Het is een vrij rustig bos, en ik zie het meer als de intro van de wandeling. Dat is namelijk meestal zo. Na een eindje bos gaat het al over in duinachtige omgeving, en omdat ik pas de wandeling in de duinen in Zeeland deels opnieuw heb gelopen, loop ik me te bedenken hoe anders de duinen hier zijn. Maar ik ben nog niet in de duinen.
Na een korte oversteek van de weg bij een restaurant/verzamelplaats voor fietsers en wandelaars, waar ik even een geitje op de foto zet, loop ik opnieuw het bos in. Langzaamaan begint het landschap steeds meer te lijken op wat ik verwacht van een duingebied. Dit bos heeft overigens nu veel natte stukken, en soms moet ik improviseren om er doorheen te komen, wat later ook nog het geval zal zijn. Onderweg kom ik een stel tegen dat me de weg vraagt, maar omdat ik niet bekend ben, kan ik ze alleen waarschuwen voor de stukken die nauwelijks begaanbaar waren.
Ik merk dat het bos verandert in een minder dicht begroeide omgeving, met grote meren en veel meer hoogteverschillen. Terwijl ik rondkijk, zie ik tot mijn grote vreugde wat Schotse Hooglanders staan, een stukje verderop. Ze staan op een afstand, maar ik denk bij mezelf, ‘het is erg leuk om die ook nog gezien te hebben’. Ik observeer ze een tijdje en loop dan verder. De route begint nu echt interessante hoogteverschillen te vertonen. Na enkele bochten en een grote heuvelrug later, daal ik af in een soort dal of vallei waar ik op dat moment de enige ben. Tenminste, de enige wandelaar. Ik zie een groep Schotse Hooglanders en deze keer moet ik echt dicht langs ze passeren. Superleuk. Alsof het een soort geschenk is op deze wandeling, krijg ik ruimschoots de tijd om de dieren te bekijken, fotograferen en filmen, terwijl er geen mens langs komt. Als ik hier een tijdje heb doorgebracht en bedenk hoe mooi dit is op deze fijne vrije dag, zie ik in de verte aan beide zijden van het dal mensen over de heuvelruggen komen. Mijn moment is voorbij en dus loop ik verder, helemaal blij.
Het grappige is dat terwijl ik nu helemaal in de wolken ben over deze ontmoeting, maar ik ga ze verderop nog zoveel tegenkomen dat ik later tegen mezelf grap: ‘weer zo’n wollige koe, ga eens opzij joh.’ Misschien zijn het wel medewerkers van Staatsbosbeheer die met zijn tweeën in een pak rondlopen omdat de toesisten dat zo leuk vinden. Om de beurt wisselen ze van positie zodat de voormalige kont ook even rond kan kijken.
Ik kom heel erg in de buurt van de zee. Dat zie ik niet alleen aan de route, maar ik meen het ook te ruiken. De NS wandeling die ik loop stopt daar, maar ik ga nog heerlijk en heb allang besloten dat ik verder ga. Ik loop het strand op en geniet even van de eerste blik op de zee. Hoewel ik een paar weken geleden dus nog in Zeeland aan de zee ben geweest, is het toch weer heerlijk. Het is niet eens echt druk. Ik zet de navigatie van de GPX uit en kijk even op Google Maps of ik inderdaad in één streep over het strand door kan lopen naar Bergen aan Zee. Dat kan, super! Dat betekent lekker verstand op nul, en helemaal aan de branding gaan lopen en uitwaaien. Zo loop ik helemaal in gedachten verzonken en heel ontspannen naar Bergen aan Zee.
In Bergen aan Zee vind ik al vrij snel een bushalte, waar ik na kort wachten een buurtbusje terug naar Egmond aan Zee neem. Daar pak ik een lijnbus naar Alkmaar. Vanaf daar is het weer met de trein, via Amsterdam naar huis. Wat een topdag! In de trein heb ik weer flink kunnen lezen in mijn nieuwe boek (Orakel, een soort opvolger van HEX, het vorige boek dat ik heb gelezen). Thuis heb ik lekker gekookt en nog een film gekeken. Ik lag op tijd in bed na zo’n dag van wandelen en uitwaaien. Een dikke 10 voor deze vrije dag!!