27 maart 2024, 13:28
Rhenen,
Veenendaal,
Natuur,
30,12 km /
30-35 km
4:15:20
NS wandeling
Vandaag volg ik grotendeels de route van de NS-wandeling Elsterberg, van Rhenen naar Veenendaal. Ik heb deze route al eerder willen lopen, maar door een ongeluk op het spoor ging dat toen niet. Vandaag wil ik voor mijn werk wat dingen op een rijtje zetten, en deze wandeling lijkt me daar erg fijn voor.
In Rhenen loop ik vanaf het station naar een wandelpad langs het water. Ik raak al snel een beetje van de route af en dat lijkt later ook een terugkerend thema te worden tijdens de wandeling. Later merk ik ook op Strava dat de gelopen afstand en tijd nogal verstoord zijn door het opnieuw berekenen (?) van de route, dus ik heb deze handmatig aangepast om een beter beeld te krijgen van de afgelegde afstand en de tijd die ik nodig had. Misschien wordt het tijd om een ander gps-apparaat te overwegen? Nadat ik in Rhenen een kerk passeer en door enkele straten loop, bereik ik eindelijk een natuurgebied waar de wandeling echt begint. Langs enkele heuvelachtige weiden loop ik een prachtig bos in. Het terrein is zeker niet vlak, en ik kom langs enkele adembenemende uitzichtpunten.
Ik loop nu volgens de route over de Elsterberg met uitzicht over de Gelderse Vallei. Het is echt prachtig. Omdat het een doordeweekse dag is en het weer niet helemaal geweldig is, is er bijna niemand in dit gebied. Af en toe kom ik iemand tegen die zijn hond uitlaat. Hier begin ik waarschijnlijk een beetje van de route af te wijken, want volgens de routebeschrijving zou ik nog het Egelmeer moeten passeren, waar ik vrijwel zeker dieren zou kunnen spotten. Maar ik maak een grote omweg, waarbij iemand me heel verbaasd aankeek toen ik zei dat ik in Rhenen was vertrokken. Uiteindelijk kom ik bij een wildhek waar het gebied wordt aangegeven waar ik doorheen had moeten lopen. 🙂 Jammer maarg ik besluit niet helemaal terug te gaan.
Na het oversteken van de Veenendaalsestraatweg loop ik weer door een gebied met prachtige uitzichtpunten. Op een gegeven moment kom ik in een gebied terecht dat er meer uitziet als een hondenlosloopgebied, wat meestal betekent dat ik de rand van de beschaving nader. Dat blijkt te kloppen, en na een aantal lange straten door Veenendaal bereik ik station Veenendaal West.
Mijn telefoon is inmiddels leeg, nadat ik net op tijd de route kon opslaan. Dus op de ouderwetse manier, zonder telefoon of internet, begin ik de terugreis in de trein. Ik ben bezig met het laatste stuk van mijn boek (HEX), waar ik nu dus flink in vorder, en ik lees het uiteindelijk ’s avonds uit. Wat een prachtige wandeling was dit, en het plan om wat gedachten uit te werken en beslissingen te nemen is gelukt!