17 augustus 2023, 09:38
Sittard,
Spaubeek,
Natuur,
21,86 /
20-25 km
2:43:22
Deels via NS Wandeling
Op de laatste volledige dag van mijn vakantie in Maastricht ben ik benieuwd hoe ver mijn voeten nog willen. Ik heb een mooie NS wandeling klaarstaan van Sittard naar Spaubeek. Deze is niet zo lang, en het lijkt me mooi om deze of heen en weer te doen, of van Sittard terug naar Maastricht.
Mijn voeten voelen redelijk goed aan als ik opsta. Vooral de enkel die ik enkele jaren geleden gebroken heb moet ik toch wel in de gaten houden. Ik besluit de trein te pakken naar Sittard, en dan naar Spaubeek te lopen. Van daar zou ik misschien heel ambitieus kunnen beslissen om door te gaan naar Maastricht. Zo gezegd zo gedaan. Ik kom in Sittard en loop door het centrum naar de rand van de stad voor de wandeling. Er is een markt gaande en ik kom langs een leuke kerk terwijl ik de markt doorkruis. Al snel na de markt en een straat kom ik aan de rand, tenminste, de omgeving verandert in natuur. Ik passeer nog een kapelletje met een Sint Rosa banner. Daarna loop ik de velden in. Na een tijdje kom ik een bordje tegen dat mij verteld dat ik in korenwolf-gebied ben. Ik ben op mijn hoede 😉
Door mooie glooiende velden kom ik in een bosrijke omgeving terecht. Omdat ik de NS wandeling andersom doe en er iets aan de hand lijkt te zijn met mijn app loop ik niet helemaal goed. Geen punt, het is de laatste dag en ik heb geen haast. Tussen enkele bosgebieden door steek ik tussen een of twee dorpjes door. Op mijn telefoonscherm lopen er diverse verspringende lijnen door elkaar in de app, en ik loop een beetje op gevoel en volg af en toe de rood-witte wandelstickers die ik op palen tegenkom. Ik heb daardoor een leuke speurtocht, met hier en daar een toffe klim in het bos. Ik kom overigens een aantal keren mooie houtsnijwerken tegen, waaronder de korenwolf. Toch nog soort van gezien dus.
Als ik weer uit het bos kom en weer in open gebied loop, lijkt de route toch zijn eind te gaan naderen. Na toch nog een verrassend stukje bos kom ik ineens bij het einde aan, een klein station, of eigenlijk gewoon een perron, in Spaubeek. Aangezien ik door mijn dwalingen er al bijna 22 km op heb zitten en mijn voeten wel voel, besluit ik de trein hier te pakken. Die komt gelukkig binnen 5 minuten aan. Ik heb wel vaker geluk met het moment van aankomen op een station.
Ik besteed mijn laatste middag in Maastricht met het bezoeken van wat winkeltjes en laatste bezienswaardigheden. Zo krijg ik van de gastvrouw van mijn kamer de tip om nog naar de Hoge Fronten te gaan kijken, een verdedigingslinie. Ik zoek ook de Muziekgieterij en het Richie Backfireplein even op. Richie Backfire was de drummer van Backfire! en dat is sinds mijn studententijd wel een van mijn favoriete hardcore-bands.
Ik kies een extra lekker diner van de kaart bij Basilica, waar ik dus nu voor mijn laatste avond naar terugga. Het is een luxe vleesgerecht met kaas en tomaatjes waarvan ik de naam ben vergeten. Met een paar Brand IPA 0.0’s zit ik nog even na en dan loop ik op mijn gemak naar het park vlakbij mijn kamer. Ik zit nog even op het bankje waar ik vaker heb gezeten om te beslissen of ik moe genoeg was om naar mijn kamer te gaan. Na een tijdje beslis ik weer dat dat het geval is, en nadat ik een foto neem van het uitzicht vanaf dat bankje ga ik naar de kamer. Maastricht, bedankt!