Vandaag ga ik de route van het Valeikanaal en de Heiligerbergerbeek verkennen, een NS-wandeling die door een bijzonder landschap naar de historische binnenstad van Amersfoort leidt. Met een verwachte temperatuur van ongeveer 32 graden, bereid ik me voor op een warme tocht.
Om bij het beginpunt van de route te komen, moet ik een stuk met de bus vanaf Amersfoort. Gelukkig heb ik geluk, want de bus rijdt op zaterdag slechts één keer per uur en vertrekt over 10 minuten. De bus rijdt door Woudenberg, tot aan de rand van Scherpenzeel. Hoewel de wandeling officieel begint in Woudenberg, mis ik de halte waar ik op had gehoopt doordat ik naar buiten kijk. Ik moet dus een stukje teruglopen vanuit Scherpenzeel. Gelukkig vind ik het niet erg, het is heerlijk weer en ik beschouw het als een korte warming-up voor een goede start van de wandeling.
Bij het beginpunt, een bushalte bij een bruggetje, steek ik over en loop meteen een dijk op. Deze dijk maakt deel uit van het Klompenpad. Ik kom een halfvergane wegwijzer van dit pad tegen. Ik wandel in de schaduw tussen de bomen op deze dijk, terwijl aan mijn rechterkant een water stroomt met weilanden erachter. Het licht hier is prachtig. Ik loop in een gedeelte dat door de bomen wordt gedempt, maar rechts lijken de bomen en het weiland neonkleuren te hebben onder de felle zon.
Ik kom een aantal schapen en koeien tegen. De schapen liggen op meerdere plaatsen lui op het pad, en een groepje schapen kijkt me aan terwijl ik erlangs probeer te gaan. Vanaf deze dijk bereik ik een bosgebied met lange paden en weilanden. Af en toe passeer ik een open plek met solitaire bomen.
Vervolgens kom ik langs een rivier waar de omgeving veel opener is en enkele boerderijen staan verspreid. Hier moet ik ook een weg oversteken en kom ik veel fietsers tegen. Mijn route gaat weer meer het bos in en ik merk dat de omgeving verandert. Het doet me denken aan de Utrechtse Heuvelrug, en aangezien ik weet dat deze route daar een hoekje van meepakt, denk ik dat ik dat gebied heb bereikt. Het is nog steeds een van mijn favoriete natuurgebieden in Nederland. De droge heide met zijn glooiingen en verspreide bomen heeft een buitenlandse uitstraling. Ik kom af en toe een andere wandelaar tegen, maar verder is het hier heerlijk stil. Het is wel merkbaar warmer dan in het vorige bosgebied.
Op een gegeven moment kom ik bij een prachtig meer aan en besluit ik op een bankje even te pauzeren en een slok water te nemen. Normaal gesproken pauzeer ik nooit en was ik na een paar foto’s al voorbij het meer gelopen, maar nu ga ik toch even terug om te genieten van deze schoonheid die helemaal voor mij alleen lijkt te zijn. Na een korte pauze vervolg ik mijn wandeling en om me heen strekt zich een prachtig, vlak landschap uit met zachte glooiingen. In het midden van de vlakte staan drie bomen die majestueus oplichten in de zon.
Ik kom langs een soort schaduwhof van groene bomen met een bankje ertussenin. Terwijl ik dit stuk verlaat, zie ik een stelletje naderen die duidelijk op zoek zijn naar verkoeling in dit kleine stukje schaduw. Ik beland weer op lange lanen en merk dat dit het einde van dit gebied is. Het voelt alsof ik me richting de stad begeef. Langs mijn route verschijnen steeds meer recreatiegelegenheden.
Aan de rand van de stad kom ik via een buitenwijk in een mooi parkgebied terecht, met veel water en hier en daar bruggetjes. Ik volg de route in een U-bocht en plotseling zie ik tussen de huizen door een torentje opduiken. Ik had dit torentje al gezien in de wandelinformatie, dus ik weet dat ik nu bijna het historische centrum van Amersfoort bereik.
In het centrum kom ik langs prachtige oude torentjes, smalle straatjes en sfeervolle grachtjes. Ik merk echter dat ik de klassieke fout maak die ik keer op keer maak: ik kom redelijk vermoeid aan in de binnenstad na een lange, warme wandeling. Ik kijk wel even rond en maak wat foto’s, maar omdat ik ook nog een eind terug moet reizen, blijf ik ook dit keer niet lang in de binnenstad.
Het was een prachtige wandeling door een gebied dat ik echt als een van mijn favorieten beschouw. De volgende keer dat ik het historische centrum ga bezoeken, maak ik daar wel een aparte trip van waarbij ik rustig kan genieten van een hapje en een drankje.